Руслан Алехно

Мроя

Я збiраю цябе па расiнках, я шукаю шаўковыя косы
Дзе жывеш ты, мая аблачынка, гэта ведаюць толькi нябёсы.
Залацiстым, загадкавым раннем да цябе дакрануся рукою
Только прывiдным будзе спатканне, ты мой сон, а iмя тваё -

Будзешь ты цвiсцi зiмой i ўлетку - ты мроя, ты кветка.
Толькi як сустрэцца нам, нам с табою - ты кветка, ты мроя.

Як прыйсцi да заранкi у госцi, твае думкi спрадвечная тайна,
Нават поўня-сястрыца зайздросцiць, прыгажосцi тваёй незвычайнай.
Як у траўня зялёные вочы, як у жнiўня салодкiя вусны,
Белым днём, васiльковаю ноччу, не пазбавiцца гэтай спакусы.

Будзешь ты цвiсцi зiмой i ўлетку - ты мроя, ты кветка.
Толькi як сустрэцца нам, нам с табою - ты кветка, ты мроя.

Будзешь ты цвiсцi зiмой i ўлетку - ты мроя, ты кветка.
Толькi як сустрэцца нам, нам с табою - ты кветка, ты мроя.